Jego rządy w diecezji przypadły na lata bardzo trudne. Kraj był wyniszczony przez III wojnę północną (1700-1721), która w dużej mierze spustoszyła także Mazowsze i diecezję płocką. Dobra kościelne ucierpiały na skutek przemarszu wojsk łupiących je bezlitośnie i przez kontrybucje nakładane przez Szwedów do ściągania których utworzyli specjalny komisariat z siedziba w Pułtusku. Biskup dołożył wszelkich starań, aby odbudować zniszczone kościoły parafialne. Dowodem tego jest chociażby konsekracja w 1718 roku kościoła św. Piotra i Pawła w Pułtusku. Ufundował wyposażenie dla kolegiaty, umieszczając w prezbiterium i głównej nawie epitafia poszczególnych przedstawicieli rodu Załuskich. Natomiast w 1729 roku wydał dla Pułtuska wilkierz zwany Konstytucja miasta Pułtuska. Biskup zmarł nagle w Warszawie 24 grudnia 1721 roku. Pochowany został w tutejszej kolegiacie.
